معیارهای اداره نظام مهندسی حال برگردیم به معیارهای اداره نظام مهندسی در ارائه پروانه اشتغال . همان گونه كه گفته شد , برای ورود به كار مهندسی به طور قانونی , فارغ التحصیل بایستی دستکم سه سال از زمان فراغت از علم آموزی خویش را سپری كرده باشد تا بتواند در امتحان اداره نظام مهندسی شركت کند . اینجا قضیه مهم دیگری مطرح می­شود و آن اینكه فارغ التحصیلان در طی این مقطع سه سال چه می بایست انجام دهند؟ از یك سو خیر آنقدرها در بازار كار رسمیت دارا هستند كه بتوانند به راحتی جذب آن شوند , و شاید كسب در آمدی کند , و خیر آنقدرها كار آموز و یا این که دانش جو میباشند , كه فقط با انگیزه یادگیری وارد كار شده و گرفتاری های مالی نداشته باشند . اگرچه این زمان برای كسب تجربه قرار داده شده‌است , البته عملا كار آمدی چندانی نداشته و به یك عصر بلا تكلیفی , برای عده­ای كه نتوانسته­اند رده مطلوب خویش را بیابند تبدیل شده‌است ( كه تعداد این اشخاص هم كم نیست ) . و از آن تاسف انگیزتر آنکه , این قضیه سبب ساز می­شود , مطالب آموخته شده گذشته هم گاها به دست بیماری آلزایمر سپرده شده و تسلط و آمادگی خیالی قبل به مساله هم پاک شود . نسبتاً بعد از گذشت 30 ماه از مورخ دریافت گواهی دانشگاهی , از داوطلبان در امتحان تحلیل نام نویسی به فعالیت خواهد آمد و در زمان سپس , یعنی 6 ماه آنگاه , که 3 سال بی نقص از فارغ التحصیل شدن داوطلبان گذشت , در امتحان محاسبات کمپانی خواهند نمود . این مبادرت اداره که یک مهندس مبتدی و تازه کار , به طور ناظر وارد میدان اجرائی کار , خواهد شد اقدامی مضاعف منطقی و لایق است چرا كه با قرار تصاحب کردن در جریان اجرای ساختمان , تجربیات بیشتری را اندوخته خواهد كرد و در نصیب محاسبات موفقیت بیشتری کسب خواهد نمود . در اوضاع مطلوب , تئوری­های آموخته دانشگاهی در مقطع کوتاه کار­آموزی , احتمال دارد بستر حتمی و یا این که زمان مطلوب برای طرح و لمس آن‌ها وجود نداشته و یک فهم و شعور فیزیکی که لازمه قضاوت مهندسی است , را به علم آموختگان خواهد بخشید . با دقت به مساله اقتصادی و اینكه هر طرح بایستی توجیه اقتصادی قابل قبولی داشته بنشد , ضرورت داشتن تجربه در کار اجرائی , به طور یک الزام در خواهد آمد . در نصیب چک شاخص های دیگری هم مورد علاقه است . اعم از مرور دفترچه های محاسبات و تطبیق نقشه­های اجرائی با آنان و . . . که‌این مورد ها هم از نقاط قوت آن محسوب شده و مسیر را برای مهندس محاسب شدن , هموارتر می­کند . ولی مشکلاتی هم در‌این نصیب موجود هست , مثل هماهنگی­های حتمی دربین صاحب کار و مجریان و همه کارداران اجرائی و . . . احتمالا بتوان مقررات شهرداریها و درگیریهای محتمل را نیز بدین بخش افزود . همانطور اشاره شد , در نصیب بررسی هم مشکلاتی موجود است , که جزو آن به سکو بندی و سهمیه مهندسان دارای ربط می­باشد و لزوم پرداختن به‌این نصیب را در حق تقدم قرار می­دهد . پیشتر هم ذکر شد که صلاحیت مهندسین , به وسیله امتحان معقول می­شود ة در صورت کسب امتیاز ضروری پروانه اشتغال به کار اخذ می­کنند . ولی با اعتنا به این که محدوده یک طرح شاید دوچندان بزرگ بوده و یا این که علم و توانائی فنی بیشتری را طلب کند , طبیعتا نیاز به یک مرتبه بندی ا اساسی می شد . به این ترتیب با اعتنا به امتحان علمی و تجربه و . . . اساس هائی از 3 - 1 قرار داده شد . با او‌لین امتحان که 3 سال بعداز فراغت از علم آموزی است مبنا 3 , و بعداز حدود 7 سال پس از اتمام تحصیلات مبنا 2 و . . . . . اعطا می‌گردد . با دقت به مبنا های دریافت شده , سهمیه خاصی از حیث ارزیابی و یا این که محاسبات , داده می شود که اصطلاحا به استفاده ازاین سهمیه اختصاصی و جواز اشتغال به کار مهندسی ( حق امضاء ( اطلاق می شود . بترتیب هر مبنا نسبت به اساس ما گذشته خویش از سهمیه بررسی یا این که محاسباتی بیشتری , بر خوردار خواهد بود و بر حسب متر مربع زمین ( متراژ زمین ) میتواند مسوو لیت آن را بر عهده بگیرد . در طول کار نقش اداره پررنگ خیس می شود , تا حسن انجام کار را در پایان طرح تحت عنوان یک منشا ذی صلاح بررسی و ارزیابی کنند . همینطور شهرداری ها هم تا حدود متعددی در تعامل با اداره کار می نمایند . با دقت به میزان مساحت و دسته کاربری بنا ها , مسوولیت آن بایستی در ناحیه تحلیل یا این که پباده سازی مهندسین خبره و با صلاحیت ماهر خاصی قرار گرفته شود . مثلا یک بنا با مساحت ذیل بنای دوچندان که کاربری خاصی دارااست ( در آئین طومار 2800 زمین لرزه با دقت به دسته کاربری بنا ها , از نگاه اهمیت نوع بندی گردیده اند ) لزوما می بایست بوسیله یک مجموعه مهندسی که میتواند دربرگیرنده : مهنسین برق , عمران , معماری , مکانیک و . . . پباده سازی و بعد اجرا شود . به همین علت تا زمانیکه یک سازه از دسته بناهای با مصالح بنائی به حساب آورده می شود ( سازه ها با مصالح بنائی در دین طومار ها تعریف شده است ) احتمال دارد با یک مهندس ناظر یا این که شاید محاسب به اجرا در آید , در حالیکه بنا ذکر شده در ابتدا به دلیل آلرژی فراوان ی که از جهت فنی دارااست , لزوما بایستی به عهده مهندسین مبنا 2 یا این که در بعضا بنا ها مبنا 1 گذارده شود . تشخیص صلاحیت ها دراین مورد به حیث رسمی بر عهده نظام مهندسی میباشد . نکته با فایده و شایان توجه این سیستم درجه بندی این است که مدام یک ارتقاء ء شغلی , که سبب ساز رویش و بالندگی بیشتر مهندسان و بالا رفتن گنجایش علمی آن ها خواهد شد . همینطور محدوده اختیارات به طور روشن تری , تبییین شده است . سود گیری با دقت به آنچه گفته شد می توان فیض گیری نمود که بایستی سیستم آموزشی ما ترمیم و در بخشهائی که ناکارآمدی آن به ثابت رسیده و یا این که با صرفه نیست , مورد مطالعه و در غایت در سوی باز‌بینی و یا این که ردوبدل ساختاری آن مبادرت شود . همینطور کتاب ها تخصصی , مورد باز‌بینی و تدوین کردن دور از شوخی تری قرار گیرد . تعامل فی مابین ارگان ها و سازمانهائی که به گونه ای با مقوله ساختمان , رمز و کار دارا هستند بیشتر و کاربردی خیس شود . هر چند می توان تلاش اداره نظام مهندسی را به طور یک عملکرد نسبتا ماهر , مثبت تحلیل نمود , ولی در صورت بررسی و مطالعه علمی خیس و رفع نواقص آن , این پتانسیل پنهان در جهت باصرفه خیس ساختن و متحول نمودن هر چه بیشتر جامعه مهندسی به فعلیت , خواهد رسید و چشم به راه آتی در خشان خیس و هماهنگ خیس برای این شرکت خوا هیم بود .